къэубэлэцын

(къоубэлэц) неперех. гл. 1. взлохматиться

/ Къэцыбырыбын, бэлацэ къэхъун.

* Фыз ябгэм дзасэ ин иIыгът, и щхьэцри къэубэлэцауэ, бжыхьыр кърелъэфажьэ жыпIэну къеIэт. КI. А.

2. стать негладким, шероховатым (о поверхности чего-л. )

/ Зыгуэрым и щIыIур зэхуэмыдэ, бэлацэ, пхъашэ хъун.

Пхъэбгъур и мыкIуапIэмкIэ яупсри, къэубэлэцащ.

3. переносное просторечие надуться, обидеться

/ Зыгъэгусэн, къытехьэн.

* Мухьэрбий гушыIами, игу иримыхьын апхуэдэ псалъэхэр зэхихауэ къэубэлэцыну хьэзыр Ланэ къыпхуигъэгъунт. М. П.